AgaFinanse.pl

• adminag
• 7 lipca 2022

Główny podział, który można wyróżnić w teorii ekonomii to rozróżnienie perspektyw, na mikroekonomię i makroekonomię. W teorii ekonomii, to właśnie makroekonomia zajmuje się badaniem systemów gospodarczych jako całości, w przeciwieństwie do rozważań nad sytuacją indywidualnych podmiotów. Spojrzenie od strony mikroekonomii ma na celu analizę poszczególnych decyzji indywidualnych, działań i reakcji aktorów na rynku, takich jak konsumenci czy przedsiębiorcy. Ma na celu obserwacje i wyjaśnianie jak poszczególne decyzje gospodarcze wpłyną na zachowanie jednostek. Makroekonomia zajmuje się natomiast wpływem na ogół aktorów oraz na przyszłą sytuację ekonomiczną danej gospodarki, państwa czy systemu gospodarek.

Spojrzenie makro na gospodarkę. Przedmiot badań makroekonomii

Głównym zainteresowaniem makroekonomistów jest obserwacja i próba przewidywania przyszłej, szeroko pojętej sytuacji gospodarczej. Badania takie dotyczą w dużej mierze analizy, w której fazie cyklu koniunkturalnego znajduje się gospodarka danego państwa. A co za tym idzie, która faza nastąpi w najbliższym okresie i na co należy się przygotować.

Takie analizy bezpośrednio wpływają na prowadzoną politykę w obszarze gospodarki. W uproszczeniu, makroekonomia stara się odpowiedzieć na pytania czy grozi kryzys, z uwagi na kończącą się fazę rozkwitu, czy może nadchodzi oczekiwane ożywienie po depresji.

Jak ocenić stan gospodarki? Makroekonomia definicja

Poza wyżej wspomnianą fazą cyklu koniunkturalnego, duże znaczenie ma obserwacja sytuacji panującej w różnych sferach życia gospodarczego. Informacje pobierane są w zależności od potrzeb danego sektora. Obserwowana jest sytuacja zarówno na rynku pracy jak i na przykład na rynku mieszkaniowym.

Poza analizą bieżących poziomów, np. bezrobocia, uwaga jest zwracana na tendencje dominujące na danym rynku. Wówczas teoria makroekonomii stara się odpowiedzieć na pytania dotyczące skłonności np. małych przedsiębiorców do ograniczania swoich kosztów stałych przez zwalnianie pracowników. Nie rozważane są kwestie dotyczące zachowań konkretnych przedsiębiorców czy sytuacji indywidualnych pracowników, ale tendencja obserwowana na rynku.

Ponadto analizowane są przyczyny oraz wpływy na inne gałęzie gospodarki.

Czy powodem jest galopująca obecnie inflacja?A może jest to odnotowana konsekwencja kryzysu spowodowanego przez pandemię Covid-19?

Makroekonomia stara się rozważyć za pomocą znanych w teorii praw, a także wykorzystywanych modeli ekonometrycznych wpływ na cały sektor przedsiębiorców. Na ile proceder ten stanie się powszechny, a co za tym idzie na ile wzrośnie bezrobocie.

Makroekonomia, zajmując się rynkiem pracy, zwraca uwagę także na takie zjawiska, jak bezrobocie utajone. Dotyczy ono osób nieaktywnych zawodowo, ale nie zarejestrowanych w urzędzie pracy jako osoby aktywnie poszukujące pracy. Przedmiot zainteresowań takimi zjawiskami dotyczy przyczyn, skutków, ale także rozwiązań problemu nieefektywnego gospodarowania zasobami pracy w gospodarce.

Źródła informacji o gospodarce

Makroekonomiści pozyskują informacje o stanie gospodarki z danych, raportów i analiz publikowanych przez urzędy statystyczne, takie jak GUS lub Eurostat. W modelach makroekonomicznych najczęściej wykorzystuje się dane zagregowane, które zostały przetworzone poprzez proces łączenia jednostkowych danych empirycznych. Dzięki temu uzyskiwane są potrzebne do badań informacje.

Bazy danych tych instytucji dają dostęp do szerokiej gamy informacji, nie tylko wyrażonych nominalnie, ale także w postaci tworzonych wskaźników dla poszczególnych sektorów, branż czy obszarów. Należy podkreślić, iż rozróżnienie geograficzne może mieć znaczenie dla polityki prowadzonej przez władze samorządowe. Także dla polityki centralnej państwa podczas podejmowania decyzji o przyznawaniu konkretnych środków. Do najczęściej stosowanych wskaźników makroekonomicznych należą m.in.:

• PKB,
• PNB,
• HDI,
• HPI,
• stopy procentowe,
• inflacja,
• bilans płatniczy,
• wskaźnik sprzedaży detalicznej itd. 

Makroekonomiczne spojrzenie na gospodarkę

W teorii makroekonomii można wyróżnić 2 paradygmaty, szkoły makroekonomiczne, które bezpośrednio wpływają na politykę gospodarczą danego państwa.

Poglądy keynesizm

Pierwszy z nich to keynesizm, zgodnie z którym w teorii gospodarka jest niestabilna, podatna na zawirowania na rynku. W związku z tym, aby zapewnić poprawne funkcjonowanie rynku, konieczna jest aktywna polityka gospodarcza państwa. Obszary działania, które powinny być objęte zainteresowaniem polityki to głównie inflacja i bezrobocie. Wpływ na to ma wysokość stóp procentowych. W tym miejscu można nadmienić, że np. FED bank centralny Stanów Zjednoczonych poza celem utrzymania stabilności cen na rynku, jak pozostałe banki centralne, zajmuje się także dążeniem do pełnego zatrudnienia na rynku. J.M. Keynes, twórca keynesizmu był zwolennikiem zwiększania wydatków publicznych, w celu zapewnienia wzrostu gospodarczego. Jak się okazało, polityka ta skutkuje wzrostem inflacji i zwiększeniem deficytu budżetowego. Należy jednak pamiętać, że cel takiej polityki to przetrwanie społeczeństwa w czasach kryzysu.

Klasyczna makroekonomia

Przeciwieństwem poglądów keynesistów jest powrót do teorii ekonomii klasycznej, obserwowany przez rozwój monetaryzmu czy ekonomii neoklasycznej. Założeniem tych teorii jest uznanie, że mechanizm rynkowy sam doprowadzi do optymalnej, pożądanej przez społeczeństwo alokacji zasobów. Wówczas rynkowi nie są potrzebne interwencje dokonywane od strony państwa.

W tej teorii zakłada się, że państwo powinno raczej przyjąć rolę tzw. nocnego stróża, który tworzy, a jednocześnie czuwa nad przestrzeganiem zasad i praw na rynku. Przedmiot polityki prowadzonej przez takie państwo to utrzymywanie konkurencyjności gospodarki czy niwelowanie asymetrii informacji.