Mężczyzna działający w mikroekonomii

Mikroekonomia to nauka o zasadach ekonomicznych w działaniu na małą skalę. Można się o tym przekonać, kupując jabłko lub zatrudniając pracowników. Mikroekonomia jest podzbiorem ekonomii. Można ją podzielić na teorię mikroekonomiczną i mikroekonomię stosowaną, czyli to, o czym większość ludzi myśli, gdy słyszy termin „mikroekonomia”.

Definicja

Mikroekonomia to nauka o tym, jak decyzje indywidualne i biznesowe wpływają na gospodarkę jako całość. Mikroekonomia skupia się na jednostkach, firmach i rynkach, które są częściami większego systemu gospodarczego.

Firmy wytwarzają dobra i usługi dla swoich klientów. Gospodarstwa domowe korzystają z tych dóbr i usług, aby zaspokoić swoje preferencje. Przedsiębiorstwa konkurują z innymi firmami, starając się maksymalizować zyski poprzez obniżanie kosztów. Także poprzez zwiększanie przychodów ze sprzedaży od klientów, którzy cenią to, co wytwarzają, na tyle wysoko, że płacą więcej, niż kosztuje ich udostępnienie tych towarów lub usług firmom, które dostarczają je po cenach ustalonych przez siły rynkowe – warunki podaży i popytu (lub oba te czynniki).

Konsumenci również reagują racjonalnie. W momencie, gdy mają możliwość wyboru między opcjami zakupu, w tym porównania kosztów marek lub rozmiarów produktów sprzedawanych w sklepach. Jednak sami konsumenci mogą nie zawsze wiedzieć, jak wysoko cenią sobie jeden produkt nad drugim. Wszystko dopóki nie wypróbują każdej opcji z osobna, zanim kupią cokolwiek innego!

Jakie zagadnienia bada się w mikroekonomii?

Mikroekonomia bada, w jaki sposób jednostki i przedsiębiorstwa podejmują decyzje w obliczu niedoboru, niepewności i konkurencji.

  • Niedobór: W jaki sposób ludzie decydują się alokować ograniczone zasoby. Na przykład, ile pieniędzy wydajemy na schronienie, a ile na jedzenie? Czy lepiej wydać więcej na ładniejsze mieszkanie, czy mieszkać w tańszym? W jaki sposób, kupując jakiś przedmiot, decydujemy, czy warto zapłacić więcej za jego jakość, czy też po prostu go wyrzucić, bo nie działa?
  • Niepewność: Co się dzieje, gdy nie wiadomo, co będzie dalej (ani jak bardzo). Przypuśćmy, że w pewnym momencie w przyszłości nastąpi nagły wzrost popytu na rakiety tenisowe – czy można już teraz przygotować się na to wydarzenie, aby firma była gotowa, gdy do niego dojdzie? W jaki sposób Google przewiduje, które produkty będą się dobrze sprzedawać na podstawie wcześniejszych wyszukiwań dokonanych przez innych, którzy mieli podobne zainteresowania jak Ty?

Przykład zastosowania mikroekonomii – firma produkująca buty

Jednym z przykładów zastosowania mikroekonomii jest przedsiębiorstwo produkujące obuwie. Firma musi zdecydować, ile pieniędzy zainwestować w zwiększenie mocy produkcyjnych i gdzie dokładnie zainwestować te pieniądze. Musi także zdecydować, czy podnieść cenę swoich butów, czy nie, ponieważ wpłynęłoby to na wielkość sprzedaży i rentowność.

Menedżer wie, że ma do dyspozycji ograniczone zasoby, więc może podjąć tylko jedną decyzję naraz. Dlatego przed podjęciem ostatecznej decyzji poświęca trochę czasu na przeanalizowanie każdej opcji.

Analiza mikroekonomiczna
Źródło: Pexels.com

Jeśli zdecyduje się nie zwiększać mocy produkcyjnych, będzie w stanie szybciej spłacić wszystkie długi i nadal będzie miał wystarczająco dużo pieniędzy na przyszłe inicjatywy rozwojowe. Inwestycje, takie jak kampanie reklamowe czy inicjatywy związane z rozwojem nowych produktów. Mogą one pomóc w zwiększeniu sprzedaży w ciągu kilku miesięcy lub lat. Oczywiście, gdy zostaną odpowiednio wdrożone.

Przykłady zastosowania w praktyce

Mikroekonomia to zastosowanie ekonomii do konkretnych sytuacji i branż. Polega ona na podejmowaniu decyzji na podstawie ograniczonej liczby danych, często przy niepełnych informacjach. Można ją wykorzystać we wszystkich dziedzinach, w których istnieje potrzeba podejmowania decyzji przy ograniczonych zasobach, takich jak zarządzanie przedsiębiorstwem, inżynieria, polityka publiczna i analiza ekonomiczna.

Jednym z głównych przykładów zastosowania mikroekonomii w praktyce jest proces ustalania cen towarów i usług z wykorzystaniem teorii popytu i podaży. Przedsiębiorstwo może ustalać ceny w taki sposób, aby pozostać konkurencyjnym w stosunku do innych firm oferujących podobne produkty lub usługi. Równoważąc popyt konsumentów z kosztami podaży producentów (np. pracy).

Na przykład – jeśli konsumenci są skłonni zapłacić 40 złotych za dany produkt, ale wyprodukowanie go kosztuje 36 złotych, to taką cenę można uznać za cenę równowagi. Ponieważ obie strony są zadowolone ze swoich transakcji. Konsument dostaje to, czego chce, po przystępnej cenie, a producenci osiągają wystarczający zysk ze sprzedaży. Gdyby jednak konsumenci byli skłonni zapłacić tylko 36 złotych, oznaczałoby to powstanie kosztu alternatywnego, ponieważ konsumenci mogliby potencjalnie kupić coś innego zamiast tego lub w ogóle nic.

Innymi słowy – analiza mikroekonomiczna pomaga organizacjom lepiej zrozumieć, w jakim stopniu każda transakcja przyczynia się do ogólnej rentowności w danej dziedzinie, co pozwala im odpowiednio opracować strategie. Niezależnie od tego, czy oznacza to podniesienie cen nieco wyżej niż oferty konkurencji, czy też obniżenie ich nieco niżej niż oferty konkurentów. W zależności od tego, czy chcą przyciągnąć nowych klientów i jednocześnie utrzymać dotychczasowych dzięki ukierunkowanym kampaniom reklamowym.

 Przykłady pojęć mikroekonomicznych

  • Analiza marginalna. Analiza krańcowa w koncepcjach mikroekonomicznych. Zajmuje się zmianą całkowitej produkcji spowodowaną wymianą jednego czynnika produkcji lub ceny. Jest to użyteczne narzędzie pozwalające zrozumieć, w jaki sposób zmiany pewnych czynników wpływają na podaż i popyt.
  • Koszt alternatywny. Kosztem alternatywnym jest to, z czego można zrezygnować, podejmując dane działanie, np. czas poświęcony na realizację jednego projektu zamiast innego. Często trudno jest obliczyć rzeczywisty koszt alternatywny. Problemem jest określenie ilościowo wszystkich korzyści, z których się rezygnuje przy podejmowaniu decyzji ekonomicznych. Jednak wiedza o tym, jakie są rzeczywiste koszty alternatywne, może uchronić przed podejmowaniem złych decyzji!
  • Niedobór. Zasoby nie istnieją w nieograniczonej ilości. Zawsze są ich ograniczenia, niezależnie od tego, czy chodzi o czas, przestrzeń, czy inne rodzaje kapitału, takie jak ziemia lub praca (zasoby ludzkie). Gdy zasoby są rzadkie, ludzie konkurują o nie. Tworzy to konkurencję między producentami dążącymi do osiągnięcia zysku a konsumentami, poszukującymi wartości za swoje pieniądze poprzez kompromisy między ceną a jakością produktów oferowanych przez konkurujących ze sobą producentów dążących do osiągnięcia zysku.

Podsumowanie

Mikroekonomia to dziedzina nauki, która koncentruje się na decyzjach indywidualnych i ich wpływie na całą gospodarkę. Dziedzina bada takie zagadnienia, jak to, w jaki sposób konsumenci alokują swoje ograniczone zasoby w celu maksymalizacji użyteczności. To w jaki sposób przedsiębiorstwa podejmują decyzje dotyczące poziomu produkcji i cen za swoje towary lub usługi w oparciu o siły rynkowe, takie jak popyt i podaż. Także to, w jaki sposób rządy interweniują na rynkach, prowadząc politykę mającą na celu regulowanie efektów zewnętrznych bez negatywnego wpływu na inne części społeczeństwa.

One thought on “Definicja i przykłady mikroekonomii

  • Dodaj komentarz

    Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

    Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.

    Strona korzysta z plików cookies, aby korzystać z naszego portalu zaakceptuj - politykę prywatności.

    The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.

    Close